FİRARİ

Firari

Sana çirkin dediler, düşmani oldum güzelin,
Sana kafir dediler, diş biledim Hak'ka bile.
Topladin saçtigi altinlari yüzlerce elin,
Kahpelendin de garez bagladim ahlaka bile...

Sana çirkin demedim ben, sana kafir demedim,
Bence dinin gibi küfrün de mukaddesti senin,
Yaşadin beş sene kalbimde misafir demedim.
Bu firar aklina nerden, ne zaman esti senin?

Zülfünün yay gibi çelik tellerine
Takilan gönlüm asirlarca peşinden gidecek.
Sen bir ahu gibi dagdan daga kaçsan da yine
Seni aşkim canavarlar gibi takip edecek...

Faruk Nafiz Çamlıbel

Kış Bahçeleri Dinmiş denizin şarkisi, rüzgar uyumakta, Rihtim boyu sonsuz bir üzüntüyle karalti Körfez düşünür, Kanlica mahzundur uzakta, Mazi gibi sislenmiş Emirgan Çinaralti. Can verdi kişin sundugu taslarla zehirden Her gonca kizil bir gül açarken yolumuzda, Üstündeki son dallar agarmiş diye birden Pas tuttu nihayet sularin rengi havuzda. Yerlerde gezen hatiralar var korulukta; Yapraklar, atilmiş nice mektuplara eştir. Mehtaba çalan sapsari benziyle ufukta, Binlerce dalin verdigi tek meyva güneştir. Içlenme tabiattaki yekpare kederden, Yas tutma dagilmiş diye kuşlarla çiçekler. Onlar dönecektir yine gittikleri yerden, Onlarla giden günlerimiz dönmeyecektir. Faruk Nafiz Çamlıbel