ÖZDEMİR ASAF,ŞİİR

..

Lavinia Sana gitme demeyeceğim. Üşüyorsun ceketimi al. Günün en güzel saatleri bunlar. Yanımda kal. Sana gitme demeyeceğim. Gene de sen bilirsin. Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim, İncinirsin. Sana gitme demeyeceğim, Ama gitme, Lavinia. Adını gizleyeceğim Sen de bilme, Lavinia. 1957 Özdemir Asaf Altıncı Gün ALTINCI GÜN Benim söylemek için çırpındığım gecelerde, Siz yoktunuz. Özdemir Asaf

Aşk Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin, Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin. Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür; Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin. Özdemir Asaf Bakı Kendi bahçesinde dal olamayanın biri Girmiş bahçeme ağaçlık taslayor. Özdemir Asaf

Akıl Gözü AKIL GÖZÜ Seni bulmaktan önce aramak isterim. Seni sevmekten önce anlamak isterim. Seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, Sana hep, hep yeniden başlamak isterim. Özdemir Asaf

Çağrışımlar Çok küçük bir yalanı Çok büyük bir orantıda Dinlediniz mi.. Çok büyük bir yalanı Çok yalın bir doğrultuda Söylediniz mi.. Gecikmiş bir gizlemİ, Birikmiş bir özlemi Sakladınız mı.. Gelmeyecek bir gideni, Olmayacak bir nedeni Beklediniz mi.. Bir gerçeği erken, Bir açlığı tokken Anladınız mI.. Hep mi hep ölecekmiş gibi, Hiç mi hiç ölmeyecekmiş gibi YaŞadınız mı.. Yalanı sürmeye sürmeye, Yanlışı görmeye görmeye Saklandınız mı.. Doğruluğun yönünde, Doğruların önünde Aklandınız mı.. Ortamsız bir yaşamda, Yaşamsız bir ortamda Harcandınız mı.. Özdemir Asaf

Yuvarlağın Köşeleri-Sevgi İle Sevgiye Karşı- Etika-Birinci Bölüm-134 SEVGİ İLE SEVGİYE KARŞI-ETİKA-134 İnsanlar, gelmeleriyle yalnızlıklarını dağıtanları severler. Gitmeleriyle kendilerini yalnız bırakanlara âşık olurlar. Özdemir Asaf Jüri Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, Birinciliği beyaza verdiler. Özdemir Asaf

Çizik Geleceğim, bekle dedi, gitti.. Ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu.. Ama kimse ölmedi. Özdemir Asaf Yalın Her seven, Sevilenin boy aynasıdır. Sevmek, Sevilenin o aynaya bakmasıdır. Özdemir Asaf

2=1 Kim o, deme boşuna... Benim, ben. Öyle bir ben ki gelen kapına; Başdan başa sen. Özdemir Asaf Bağlı Beni öyle bir yalana inandır ki, Ömrümce sürsün doğruluğu. Özdemir Asaf

Yalnızlık Yalnız kaldınız sanırsınız, Biliyorum. Yalnız bırakılmışsınız, Biliyorum. Ötesi yok. Ötesi var: Yalnızlık Müziğin bile seni dinlemesidir. Yalnızlık İnsanin kendine mektup yazması Ve dönüp-dönüp onu okuması Yalnızlığın da ötesidir. Özdemir Asaf

Yalnızlığa Övgü Mutluluğun gözü kördür, Yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, Öbürü uykusunda bile bağırır. Mutluluk yalnız kendisini görür; Unutur bu yüzden ilkin kendisini. Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür, Boyuna bekler dönsün diye sesini. Mutluluk alışır kendisine, ölümden beter; Borçsuzluğuyla övünür, ama kedisi doğurmaz. Yalnızlığın gidecek bir yeri yoktur; Boyuna kapısına döner, açan olmaz. Mutluluğun mezarları, yalnızlığın heykeli var.. Her ikisinin de saksılarında çiçek. Biri hep başka bir renkle solar, Öbürüyse ha açtı, ha açmayacak. Özdemir Asaf

Yalnızlık Paylaşılmaz Yalnızlık, yaşamda bir an, Hep yeniden başlayan.. Dışından anlaşılmaz. Ya da kocaman bir yalan, Kovdukça kovalayan.. Paylaşılmaz. Bir düşün'de beni sana ayıran Yalnızlık paylaşılmaz Paylaşılsa yalnızlık olmaz. Özdemir Asaf

Do Dün sabaha karsı kendimle konuştum Ben hep kendime çıkan bir yokuştum Yokusun basında bir düşman vardı Onu vurmaya gittim kendimle vuruştum Özdemir Asaf Duvara Astığım DUVARA ASTIĞIM Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem. Ben seni beklerken ölmem ki.. Beklersem. Özdemir Asaf

Bugün Ve Bugün Öyle çabuk geçiyor ki günler Hele sen de bir bak hayatına. Daha dün doğmuşuz sanki Yeni okula başlamışız Yeni sevmişiz Öyle çabuk geçiyor ki günler Hele sen de bir bak hayatına Yarın bitecek sanki her şey Yarın ölecek gibiyiz. Daha doymamışız yaşamasına Günlerimiz dün bir, bugün iki Sakın bir şey bırakma yarına Yarın yok ki. Özdemir Asaf

Düşüngü Hepsinin gelmesini bekleme; Bir kişi gelmeyecek. Sen alışmayasın diye, Korkmayasın diye, Düşünesin diye.. Kendine yetmen için.. Herkesin kendinden kaçacağı yerlerde Sen kaçmayasın diye. Gelenler gitmeyecekmiş gibi.. Doğumlarda ölümlerde Duyasın diye. Bildiğini bildirmek için Bilmeme'yi öğrenmelisin. Tam kalasın diye. Hepsinin gelmesini bekleme, Sen var olasın diye. Bir kişi gelmeyecek, Sen, bir olasın diye. Özdemir Asaf

Bir-Bir Seni bende, beni sende arayorlar, Beni senden, seni benden tanıyorlar, Bir birim gibiyiz tümünün gözünde, Yarım'larımızı bütün sanıyorlar. Özdemir Asaf

Ben Değildim BEN DEĞİLDİM Bir aksam-üstü pencerenden bakıyordun Ağır ağır, yollara inen karanlığa. Bana benzeyen biri geçti evinin önünden. Kalbin başladı hızlı hızlı çarpmaya.. O geçen ben değildim. Bir gece, yatağında uyuyordun.. Uyanıverdin birden, sessiz dünyaya. Bir rüyanın parçasıydı gözlerini açan, Ve karanlıklar içindeydi odan... Seni gören ben değildim. Ben çok uzaktaydım o zaman, Gözlerin kavuştu ağlamaya, sebebsiz ağlamaya. Artık beni düşünmeye başladığından Bıraktın kendini aşk içinde yaşamaya.. Bunu bilen ben değildim. Bir kitap okuyordun dalgın.. İçinde insanlar seviyor, ya da ölüyorlardı. Genç bir adamı öldürdüler romanda. Korktun, bütün yininle ağlamaya başladın.. O ölen ben değildim.. Özdemir Asaf

Kelebek Son isteğin nedir? Sorusu, Çok, çok kolaydır, ilk isteğin nedir? Sorusundan. Çünkü, O soruyu Kimse kimseye soramadı, Korkusundan. Özdemir Asaf Mesaj MESAJ Ölebilirim bu genç yaşımda, En güzel şiirlerimi söylemeden götürebilirim. Şimdi kavakyelleri esiyorken başımda, Sevgilim, Seni bir akşam-üstü düşündürebilirim. Özdemir Asaf

Kelebek Son isteğin nedir? Sorusu, Çok, çok kolaydır, ilk isteğin nedir? Sorusundan. Çünkü, O soruyu Kimse kimseye soramadı, Korkusundan. Özdemir Asaf

Günbegün Benim mezarlarımda ölü yok; Hep yaşamış olanlar var.. Anılarımda bir yer Dinmeksizin acıyor, Günbegün, Bundan. Güldüğümü görenler Bana bakıyor, Görüyorum.. Ağlasam geçer, Biliyorum.. Ağlanmıyor. Özdemir Asaf Argo Ağacı sevecektiniz, Yoldunuz, dal bırakmadınız... Yılına al bırakmadınız, Yemişini yiyecektiniz. Kadını sevecektiniz, Aldınız, ver bırakmadınız.. Sevi'ye yer bırakmadınız, Ona ben değil, sen diyecektiniz. Büyünürken zamanla, Küçüldünüz zamanla, Arıları kovdunuz dumanla, Kovanda bal bırakmadınız. Sobayı söndürdünüz, Isıyı öldürdünüz, Hava basıp üfürdünüz, Mangalda kül bırakmadınız. Parayla yamalı bohça'da, Kapanık, dar bir açıda, O caanım ikili bahçede Bir renk, bir gül bırakmadınız. Bir eliniz vardı, bir cebiniz, Başınıza vurdu keliniz, Alıp sattınız hepiniz, Depoda mal bırakmadınız. Özdemir Asaf

Ağlamak Ağlamak Unutmak kadar kolaydır inan Sevin ağlayabiliyorsan Sevin ağlayorsan Gül ağlayabiliyorum diye Gül ağlayorum ağlayorum diye Sana bir şey yapamam Ağlayamıyorsan Özdemir Asaf Çizgi Kendimi sileceksem, bilirim sende varım. Senin ben yarısıyla seni ben tamamlarım. Seni sende bütünler, sana sende inanır, Seni sende silerim, seni bende yazarım. Özdemir Asaf

Adalet İnsansız adalet olmaz Adaletsiz insan olur mu? Olur, olmaz olur mu! Ama, olmaz olsun Özdemir Asaf Bir Adam Korku dağlarının yürekçisi, Ölüm denizlerinin kürekçisi; Öyle suskun oturuyor şişesinin basında, İçtiğinin hem hırsızı, hem bekçisi, Onu kırmış olmalı yaşamında birisi. Dinledikçe susması, düşündükçe susması... Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi, Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası. Özdemir Asaf

Yalnız'ın Durumları Her şeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Sen herşeyi süpürebilirsin; Sonbaharı süpüremezsin. Yalnızsa, Sürekli bir sonbaharı Süpürür hep.. Düşünemezsin Yanar Sobasında Yalnız’ın Üşüyen Bakışları. Lâmbasında Karanlığa dönük Bir ışık Titrer Sönük-sönük. Penceresi Dışına kapanmıştır, Kapısı İçine örtük. Yalnız Bin yıl yaşar Kendini Bir an’da Yalnız’ın Nesi var, nesi yoksa Tümü birdenbire’dir. Yalnız Bir ordudur Kendi çölünde.. Sonsuz savaşlarında Hep yener Kendi ordusunu. Yalnız’ın Sakladığı bir şey vardır; Boyuna yerini değiştirir, Boyuna onu arar.. Biri bulsa diye. Yalnız Hem bilgesi, Hem delisidir Kendi dünyasının. Ayrıca; Hem efendisi, Hem kölesidir Kendisinin. Tadını çıkaramaz Görece’siz dünyasında Hiçbirisinin. Yalnız Sürekli dinleyendir Söylenmemiş bir sözü. Sözünde durması Yalnız’ın yalancılığıdır Kendisine.. Hep yüzüne vurur utancı.. O yüzden Gözlerini kaçırır Gözlerinden. Yalnız’ın odasında İkinci bir yalnızlıktır Ayna. Yalnız Hep uyanır İkinci uykusuna. Yalnız Kendi ben’inin Sen’idir. Bir sözde saklanmış bir yalanı Bir gözde okunduğundan Bakmaz kendi gözlerine bile. Her susadığında O Kendi çölündedir. Kendi öyküsünü Ne anlatabilen, Ne de dinleyebilen. Kendi türküsünü Ne yazabilen, Ne söyleyebilen. Bir zamanlar güldüğünü Anımsar da.. Yoğurur hüzün’ün çamurunu Avuçlarında. Yalnız Aranan tek gördü tanığıdır Yargılanmasında Kendi davaasının.. Her duruşması ertelenir Kavgasının. Yalnız Hem kaptanı Hem de tek yolcusudur Batmakta olan gemisinin.. Onun için Ne sonuncu ayrılabilir Gemisinden, Ne de ilkin. Yalnız’ın adı okunduğunda Okulda ya da yaşamda.. Kimse “Burada” deyemez.. Ama Yok da.. Uykunun duvarında başladı.. Önceleri bir toz gölgesi sanki; Sonra bir yumak yün gibi. Ama şimdi iyice görüyor Örümceğin ağını Gün gibi. Yalnız Duymuş olduğunun sağırı, Görmüş olduğunun körü Dür.. Ölür ölür öldürür, Öldürür öldürür ölür. Duyduklarını unutur, Duyacaklarını düşünür. Yalnız’ın adına Hİç kimse konuşamaz.. O Kendi kendisinin Sanığıdır. Yalnız Önceden sezer Sonra olacakları. Paylaşacak biri vardır; Anlatır anlatır ona Olanları, olmayacakları. Her leke Kendisiyle çıkar. Özdemir Asaf

Ansızın Ben sensiz olanlara seni aratıyorum, Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum, Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum. Unutturmayacağım, seni yaşatacağım, Kendimi çoğalttıkça, seni kuşatacağım, Her zamanda, her yerde sen bende yaşadıkça... Sen evreninde sana seni aratacağım. Özdemir Asaf Anmak Unutmak ANMAK UNUTMAK İki tür nokta var Biri önüne ve ardına bakar, Biri ardına bakmaz, Ardını noktalar. Özdemir Asaf

Bir Şeyin Adı Önce, büyük büyük düşündüm. Sonra, büyük büyük yaşadım. Ne varsa, onlar aldı. Şimdi, bana-küçük/bir ölüm kaldı. Özdemir Asaf Bilseydi Eğer BİLSEYDİ EĞER Bir şiir bir geceye değer, Bir şiir bir uykuya değer, Bir şiir bir uyanmaya değer, Bir şiir bir sigaraya değer, Bir şiir bir rakıya değer, Bir şiir bir şarkıya değer, Bir şiir bir türküye değer, Bir şiir bir ağrıya değer, Diye-diye.. Meğer. Özdemir Asaf Yuvarlağın Köşeleri-Sevgi İle Sevgiye Karşı- Etika-Birinci Bölüm-170 SEVGİ İLE SEVGİYE KARŞI-ETİKA-170 Bazı insanlar sevdiği için saklar. Bazı insanlar sevdiği için yer. Özdemir Asaf

Başlamalar Seni seviyorum Ben de seni Tutuyorum Ben de seni Öpüyorum Ben de seni II Doğuyorum Ben de sana Yaşayorum Ben de sana Geliyorum Ben de sana Bitiyorum Ben de sana Ölüyorum Ben de sana III Ben seninim Ben de senin Sen benimsin Ben de senin IV Gelip kaldım Ben de senden Görüp kaldım Ben de senden Bilip kaldım Ben de senden Gidip kaldım Ben de senden Umup kaldım Ben de senden V Sen de ben de Ben de sen de Sende bende Bende sende Sen de bende Ben de sende Sende ben de Bende sen de VI Geliyorum Ben de seninle Gidiyorum Ben de seninle Kalıyorum Ben de seninle Ölüyorum Ben de seninle VII Yalnızım Ben de sensiz Çirkinim Ben de sensiz Küçüğüm Ben de sensiz Ölüyüm Ben de sensiz Özdemir Asaf An AN Gülüş bir yanaşım'dır bir öbür bir kişiye; Bir'den iki kişiyi döndürür bir kişiye.. Anılarından kale yapıp sığınsa bile, Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye. Özdemir Asaf

Aşk Şarkısı AŞK ŞARKISI Ellerini ver, öpeceğim. Binlerce el içindeyim, Şu beyaz çizgilerden gideceğim. Ellerini ver, ver ellerini.. Seni öldüreceğim. Gözlerinden gireceğim, İçinde yer edeceğim. Sana oradan sesleneceğim; Ellerini ver, ver ellerini.. Seni öldüreceğim. Özdemir Asaf Anahtar Konuşmak susmanın kokusudur. Ya sus-git, ya konuş-gel, ortalarda kalma. Yalan korkaklığın tortusudur. Dürüst kaba ol, eğreti saygılı olma. Özdemir Asaf Giden Bir gecedir bütün geceler gibi Saçlarında,tanıdığın ellerin en ağırı Gözlerinde maceraların en derini... Sana anlatırlar geçenle kalandan Bir gecedir bütün geceler gibi Karanlıklardan,aydınlıklardan Ne varsa kendincedir Pencere camlarında ışıklar parlar Halıda yatar eşyanın gölgesi İç içedir artık sokaklar,evler,odalar Duvarlar bakışları keser,kapılar sesi Ne varsa kendincedir Ve senin,üzerinde binbir düşünce,günden Oynaşır hatıranla,kalbinle,ümitlerinle Herşey düşünmektedir seninle Birden,bir rüzgar eser,sana doğru senden Seninle çoğalmaya başlar kendisiyle bitenler Hatırlayan ellerinle,unutmayan gözlerinle Değişir sezilecek kadar yavaştan Değişir istenen istenmeyen O koruyan zor yalanlar silinir Büyür kolay bir doğru,bilinen,söylenmeyen Uyuyanlar uyanmış,ölüler dirilmiştir Bir gecedir sana doğru senden Bir gecedir sana doğru senden... Geçen yaşadığındır,yaşarken anlamadan Kalan bir gerçektir belki Bir iğne gibi kaybolan,bir bardak gibi kırılan Gelen sanki beklediğindir Ve giden,en tatlı,en sıcak,en kocaman.. Özdemir Asaf

anlam ANLAM Sen bana Sen desen de, demesen de olur. Ama ben sana sen deyeceğim. Düşün dur. Özdemir Asaf Ağlamak Ağlamak Bazı acılarda yetmez Bazı ölümlere Örtüsüdür bazı acıların Örter, örtülmez Savunur bir süre Ağlayanlar sevinmeli Sevin ağlayabiliyorsan Acılar ardarda dinmeli Durur bir nöbetçi gibi Durur bir bekçi gibi Zamana gülmeli-gülmeli Sevin ağlayabiliyorsan Unutmanın kardeşidir ağlamak Uyur uyanır yatağında duyguların Düşüncenin kucağında hep çocuktur Ağlamak. Özdemir Asaf Başka Frekans Vurdun, acısı daha geçmedi, Biliyorum, geçecek. Ama öyle ağır konuştun ki ardından. O, gittikçe gerçek. Özdemir Asaf

Aşkın Balladı AŞKIN BALLADI Andırırsın beni bana, bana beni, Dediklerinde, duyduklarında, Yazdıklarımda seni bana, bana seni, Söylemesem bile, saklamadıklarımda. Ah hep aklımda, hep aklımda; Andırırsın seni sana, sana seni, Gözlerinde, kulaklarında, dudaklarında. Özdemir Asaf Adsız Şiirler ADSIZ ŞİİRLER Ben size ne yaptım Çağrı mı, armağan mı, ceza mı Ne vardı böyle karşıma geçecek Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek Artık olan oldu Gitmeniz gitmeseniz bir Ben de düş kursam da kurmasam da Aklıma yüzünüz gelecektir Ben size ne yaptım, Ne kötülüğüm dokundu size İnanın - hoş niçin inanacaksınız- Sizi şu ana kadar tanımazdım İnanmak, bilmek yakışmaz size Karşıma çıkmayacaktınız. Karşımda bir resim gibi şimdi Kurmadığım düşlerin çizdiği, siz Hem gözüme hem düşünceme Çakılıp kaldınız Renklerinize ve biçimlerinize Düş dışı gerçeklerin çizdiği siz Beni benden çıkardınız Beni benden aldınız Göz görmeye-görmeye Bir uzağa bıraktınız Kendime dönmeye artık çok geç. Özdemir Asaf Arayış En kısa ceza Ömür-boyu olandır.. Kimse bilmediğinden. Kim bilir; Belki bir yalan'dır.. Kendiliğinden. Bir korku'dur belki, Saklanandır.. Çirkinliğinden. Bir soru olsa gerek; Sorulmadığındandır.. Birden. Özdemir Asaf

Altro Şarkı söylüyormuşum Sokaklarda, Görmüşler. Yere yere bakıyormuşum Yürürken, Duymuşlar. Sonrasını uydurmuşlar. Özdemir Asaf Denizin Balladı DENİZİN BALLADI Gözlerin en bakışında Bir en deniz, Ve denizin en gözünde Bir bakış, o sensin deniz.. O bakışa ben baktım.. Deniz bakışındaydı, baktım Bakışındaydı gözleri, Gözlerindeydi deniz. Özdemir Asaf Arayış En kısa ceza Ömür-boyu olandır.. Kimse bilmediğinden. Kim bilir; Belki bir yalan'dır.. Kendiliğinden. Bir korku'dur belki, Saklanandır.. Çirkinliğinden. Bir soru olsa gerek; Sorulmadığındandır.. Birden. Özdemir Asaf Bil BİL Adının üstüne Anılar koyma. Sen mezar değilsin. Anılar Adının ardından gelsin. Sen duvar değilsin. Özdemir Asaf

Cem Karaca